تقریبا کمتر از یکسال از حادثه ۱۳ خرداد ۶۱ از تهران با سپاه آمل تماس گرفتند که یکی از منافقین از زندان اوین به آمل منتقل میشود تا در مورد اتفاقات ۱۳ خرداد اعترافاتی را بیان کند. به همراه جمعی از برادران سپاه و نیروهای بسیجی به منگل دره رفتیم و مدت دو روز در آنجا مشغول گرفتن اطلاعات و اعترافاتش بودیم. همانطورکه اظهار ندامت و توبه میکرد گفت “این سه نفر را با اشرافی که به گروهها داشتند زخمی و پس از پناه گرفتن بعضی نیروها و با عقب نشینی بقیه نیروها، زخمی ها را به نزدیک پناهگاه خود انتقال داده و چون آنها زنده بودند در صدد شکنجه آنها و سعی در تخلیه عقده های درونی خود بودیم و پس از شکنجه و شهادت آنها به سمت تهران رفتیم”.ضمنا محل اختفای سلاح و مهمات را به ما نشان داد و طبق اعترافاتش افرادی که در این واقعه حضور داشتند جزو سران منافقین بودند که در فکر طرح ریزی عملیات های بعدی بودند.
