شهید اسفندیار ذوالفقاری در سال ۱۳۳۹ در روستای میانرود ، در یک خانواده مذهبی و بی بضاعت متولد شد . از آنجایی که در روستا و در یک خانواده کشاورز و کم درآمد متولد شده بود ، از همان اوائل از نزدیک با درد و رنج سختی آشنا شد و این دردها را با گوشت و پوست خود لمس کرد .
شهید از اوان دوران کودکی با آنکه درس می خواند به کار مشغول شد تا اینکه زمزمه های انقلاب به گوش او رسید . فعالیتهای مذهبی را در محل گسترش می داد و با شرکت در تمام راهپیمائی ها و پخش اعلامیه های امام در محلات نزدیک و شعار نویسی روی دیوارها خدمتی در حد توانش به انقلاب اسلامی می نمود ، تا اینکه انقلاب به لطف خدا پیروز شد .
شهید با این حال دست از کار کشاورزی نمی کشید چرا که علاقه زیادی به کار کشاورزی داشت و در این مدت در تهیه فیلم و دعوت سخنران و پخش کتاب و ارشاد کردن جوانان و پخش پوستر به روستاهای دوردست مشغول بود طوری که هیچ وقت بیکار نبود . از خصوصیات اخلاقی شهید صبرش را می توان گفت که در برابر مشکلاتی که در انجام کارها برایش پیش می آمد بسیار بردباری نشان می داد . شعور انقلابیش باعث می شد که با مخالفین این انقلاب و اسلام سازش نکند و همیشه چه لفظا و چه عملا با آنها درگیر باشد . بعدها شهید به این فکر افتاد که به سپاه بیاید چون فکر می کرد که می تواند در سپاه خدمت بیشتری به اسلام و انقلاب بکند . در سپاه قائمشهر تقاضای عضویت نمود و بعد از پذیرش به آموزش رفت تا بتواند در مقابل دشمن مقاومت کند . بعد از آموزش جهت سرکوبی ضد انقلابیون داخلی عازم جنگل های آمل شد و مدتی در آنجا انجام وظیفه کرد .
در درگیری داخل شهر آمل از اولین افرادی بود که به مقابله با ضد انقلابیون برخاست و در حین درگیری و دفع دشمن گلوله ای از جانب مزدوران شرق و غرب که هدفی جز خدمت به اجنبی نداشتند به بدن مطهرش اصابت کرد و بر اثر خونریزی زیاد به لقاء خدایش شتافت .
