مصاحبه با آیت الله جوادی آملی
نظرتان را در رابطه با حمله ضد انقلاب در ۶ بهمن ۶۰ به شهر آمل بفرمائید ؟
اعوذبالله من
الشیطان الرجیم ، بسم الله الرحمن الرحیم
انقلاب اسلامی
ایران اختصاصی به هیچ گروه و قوم و نژادی ندارد و چون از قوم و نژادی بر نخواسته
مردم شمال عموما ، و مردم آمل خصوصا ، خود را در این انقلاب سهیم دانسته و می
دانند که باید پاسدار خون شهدای از صدر اسلام تا زمان انقلاب اسلامی باشند .
ضد انقلابیون
قبل از جریان کردستان شمال را مطرح کرده بودند زیرا فکر می کردند که اگر غرب برود
باید شرق بیاید و بهترین جا برای ارتباط با شرق شمال بوده لذا در اسفند ماه سال ۵۷ گنبد را و مسلمانان متدین و متعهد
این شهر را به آتش و خون کشیدند . با حضور یک پارچه مردم در صحنه موضوع خاتمه
دادند
.
بنابراین فکر
کردند که این چنین نمی توانند در شهر علنا بر روی مردم سلاح بکشند ، ناچار از
جنگلهایی که در شمال و در دامنه سلسله جبال البرز واقع شده به عنوان پناهگاه و
منطقه عملیاتی انتخاب کردند . بهترین نیروها و نیرومندترین قوا را از سراسر کشور
در جنگل آماده کرده و مهمترین سلاح هایی را که یک جنگلی باید به همراه داشته باشد
را تهیه نمودند . در بخشهای اطلاعاتی ، رزمی ، عملیاتی و تدارکات و شناسائی دست به
فعالیتهایی زدند
.
شمال مردم آمل
بیشتر به فکر جنگ و جبهه ها بودند . سپاهش بسیج اش مرتب به جبهه اعزام می شدند .
ضد انقلاب و گروهک ها از هر گروه و باندی که با اسلام مخالف بود کمک می گرفتند و
جنگل را بصورت پایگاهی قرار دادند با شناسائی و کروکی و نقشه وارد شهر شده و شبانه
در چند نقطه مستقر شدند . اما طلوع صبح بود . سپیده روز ۶ بهمن همان و فریاد حماسه الله اکبر
از در و دیوار شهر و روستای آمل همان
.
این فریب خورده
ها فکر می کردند که اهالی آمل مخالف انقلابند و در برابر انقلاب ایستادند و اگر
حمله از جنگل آغاز شود مردم به یاری آنها خواهند آمد . دیدند فضای شهر شد طنین
الله اکبر ، زن و مرد شهری و روستایی با الله اکبر در برابر حمله ناجوانمردانه
مزدوران شرق و غرب ایستادند
. طولی نکشید که
مردم در فاصله نیم روز با دادن چهل شهید و چندین زخمی آنها را مجبور کردند یا
تسلیم بشوند و یا فرار کنند ، عده ای هم به هلاکت رسیدند .