بررسی ماهیت اتحادیه ی کمونیست­ ها

این مقاله در همایش ملی جبهه سوم که با همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه مازندران در اردیبهشت ۹۱ برگزار گردید، بعنوان مقاله برتر پذیرفته شد و در یک پنل، به صورت سخنرانی ارائه گردیده است.

چکیده:
یکی از ویژگی های بارز انقلاب اسلامی ایران که مورد تأیید تمامی متفکران انقلاب می باشد، مشارکت گسترده ی تمام اقشار جامعه بوده است. نظر به میزان چنین مشارکت و نقش هر یک از گروه ها و نیروهای سیاسی و اجتماعی، آنچه که مهم می نماید، اتفاق نظر نسبی میان آنها به منظور تحقق انقلاب و سرنگونی نظام سیاسی حاکم می باشد. نگاه به انقلابهای دیگر، تمایز چنین پدیده ای را بهتر نمایان می سازد. به جز انقلاب فرانسه که شباهت زیادی از نظر روند تحولات با انقلاب ایران دارد، سایر انقلابها همواره نبرد میان گروه های مختلف در مقابل دیگری بوده است.

اتحادیه کمونیست ها

  پس از شهریور 1320 سه گرایش مذهبی، مارکسیستی و ملی در کشور پدید آمد. (1) اتحادیه کمونیست های ایران در اواخر سال 1355 در پی اتحاد دو گروه کمونیستی «سازمان انقلابیون کمونیست»(2) و «پویا»(3) تشکیل گردید. اکثر اعضای آن دانشجویان ایرانی در آمریکا بودند که مخالف شاه بوده و علیه رژیم فعالیت سیاسی – فرهنگی می نمودند. اعضای این گروه در ماه های آخر پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 به ایران آمده و به «اتحادیه کمونیست های بخش داخل» معروف گشتند. (4)

سخنانی شنیدنی از فرمانده سابق بسیج آمل

در بررسی دلایل وقوع حادثه ششم بهمن، مهدی خانی فرمانده بسیج آمل در سال 60 سخنان شنیدنی و ناگفته‌هایی دارد که واکاوی مناسبی از دلایل و زمینه‌های وقوع این حماسه را شرح می‌دهد.

باید اشاره کرد که کمونیست‌ها در سال 60 به دنبال این بودند که از شهر آمل به عنوان جبهه سوم علیه انقلاب اسلامی استفاده کنند تا ضربه‌ای بزرگ به انقلاب وارد کرده باشند. حضور کمونیست‌ها سال 60 در شهرستان آمل زمینه‌هایی داشت که منجر به وقوع حماسه شش بهمن همان سال شد، سالی که مردم آمل تمام برنامه‌ریزی‌ها و داشته‌های این گروه را از هم پاشیدند و تاریخ جدیدی در فصل انقلابی این ملت رقم زند.

غائله آمل

گروهک منافقان که دست از توطئه در آمل و بخش هایی از مازندران برنداشته بودند مجددا با ایجاد درگیری در اواسط خرداد ماه سال 61 اقدام به شهادت تعدادی از سربازان خطه کردند که حزب اللهی های آمل این دوره را پایان فعالیتهای جنایتکارانه گروهک منافقین قلمداد کرده و از آن به "غائله آمل" یاد کردند.
بعدها معمار کبیر انقلاب و پیر فرزانه ایران اسلامی حضرت امام خمینی به پاس حماسه بزرگ و عرور آفرین مردم آمل در سال 60 در وصیت نامه سیاسی الهی شان ایراد داشتند: "ما باید از شهر آمل و مردم فداکار آن تشکر کنیم، با کمال تاسف عده ای شهید شدند ولی با شهادت خود به آنان (کمونیست ها) ثابت کردند که در جایی که تمام آرزویتان و اعتمادتان به آنجا بود دیدید مردم دلیر و مسلمان آمل چه به روزتان آوردند و هر کس شهید دارد برای خانواده خودش یک افتخار می داند.

تئوری جرقه زدن قیام و ناکارآمد بودن آن

 

گروهک اتحادیه کمونیست که باور شکست مصونیت حنگل را در ذهن خود پرورانده بود، برنامه جدیدی تحت عنوان "جرقه زدن قیام " را در منطقه بنا می کند. عده ای توده ای در آذر سال 60 با حمله به یکی از مقرهای نیروهای حزب اللهی در روستای زرکه آمل اقدام به شهادت شماری از اهالی آمل کرده و پروژه تسخیر شهر آمل را ایجاد کردند که در مدت کوتاهی برای چندمین بار به طریق مفتضخانه ای ناکام شدند.

گروهک پویا

    یکی از عناصر متشکله اتحادیه کمونیستهای ایران در بر گیرنده چند نفر از اعضاء محفل "گروه فلسطین" بودند که از ایران در زمان طاغوت به خارج از کشور گریخته و مدتی در عراق و سپس در لبنان فعالیت داشتند.

گروهک پویا با ارتباط با گروهک  سازمان انقلابیون کمونیست در تابستان سال 55  عجین شده و اتحادیه کمونیستهای ایران را بنا کرد.

مصاحبه با سردار ناصر شعبانی ( ناگفته ها )

قدم‌زنان به همراه سردار ناصر شعبانی به طرف اتاق ایشان می‌رویم که سر صحبت را باز می‌کند: "چند سال قبل وقتی برای پاسداشت شش بهمن به آمل رفته بودم، آن‌جا پیشنهاد دادم که باید شش بهمن 60 آمل در تاریخ ماندگار شود. چه اشکالی دارد که این حماسه را بچه‌های ما در کتب درسی مانند درس دهقان فداکار بخوانند." از قضا، موضوع پایان‌نامه‌ی دکتری ایشان، تبیین و تحلیل چگونگی پیدایی و سرانجام این حماسه است. فرمانده‌ی سپاه شهرستان آمل در سال 60، از مشاهدات عینی و اطلاعات دست اول خود برای ما می‌گوید.