حماسه ششم بهمن آمل را باید نقطه عطفی در تاریخ انقلاب نامید که با مقاومت مردم، طرح های کمونیستی، پس از ناکام ماندن در تهران، در آمل نیز ناکام ماندند و به جرات می توان گفت چنین مقاومتی، باعث تقویت نهال نوپای انقلاب اسلامی ایران شد.
شکست عظیم منافقین و درس بزرگی که به آن ها داده شد، برای همیشه در تاریخ این مرز و بوم جاودانه گردید
آفرین بر شمائی که فقط با سلاح ایمان در مقابل آنان قیام کردید، چنانکه به آنان مهلت ندادید که در دارالمومنین «شهرستان آمل» نفس تازه کنند. عده‌ای از آنان را به کیفرشان رسانده و عده‌ای را دستگیر و خلع سلاح کردید، شما بی‌سلاح و آنان مسلح، شما در پناه خدای عزوجل و آنان در پناه جنگل، شما از این مشت محکمی که چون پتک پولادین بر دهن مهاجمان زدید خدا و پیغمبر را از خود خشنود کردید.
هزار سنگر خونین به پا شد و آمل
نماد سنگر دین و نجات کشور شد
همی ز خانه برون تاخت لشگری چون کوه
نفاق پرده فکنده ، اسیر لشگر شد
صفحات کتاب تاریخ پر است از داستان‌های پایداری و ایستادگی منادیان حق و حقیقت در مقابل توفان سهمگین ظلم و کینه. داستان زشتی‌ها و زیبایی‌ها، داستان راست‌ها و دروغ‌ها و داستان واقعیت‌ها و مجازها… اما آنچه فرجام را رقم می‌زند، باقی ماندن حق است و رفتن باطل و چه زیباست سنت «جاءالحق و زهق‌الباطل ان الباطل کان زهوقا»…
شهید سید حسین ملک شاهدخت به سال ۱۳۳۷ در روستای تسکابن از حومه آمل در خانواده ای فقیر و مذهبی چشم به جهان گشود . وی از زمانی که خود را شناخت ، در فقر بود ، مثل بقیه روستازادگان هم به تحصیل مشغول بود و هم به کار .
دوران ابتدایی را در روستا به پایان رساند و سرانجام برای ادامه تحصیل در سطح دبیرستان وارد شهر شده و موفق به گرفتن دیپلم گردید .
با وجود همکاری مردم با نیروهای بسیج و نظامی در مقابل نیروهای مهاجم، «رادیو صدای آزاد ایران» این جریان را معکوس نشان داده و آن را قیام مردم آمل معرفی نمود که به وسیله سلطنت طلبان ایران تحت کنترل چند ساعته قرار گرفت. همچنین سایر خبرگزاری ها از جمله فرانسه ضمن تکرار این مطلب آن را رویارویی شدیدی دانستند که تکرار آن می تواند برای رژیم اسلامی خطرناک باشد. (1) این در حالی است که با توجه به اعتراف یکی از اعضا، در این مدت حتی نفر هم به قیام فوری نپیوست.(2) این مسأله از این لحاظ حائز اهمیت است که روشن سازی و جذب مردم علیه نظام یکی از اهداف این عملیات بود
درگیری ۱۸ آبان: در تاریخ ۱۸ آبان ۱۳۶۰ گروه سربداران آماده حرکت به سمت آمل شد، اما از قبل، تعدادی وانت و مینی‌بوس را از جاده هراز ربودند. و رانندگان را به اسارت گرفتند. البته اتحادیه مدعی است که به قصد مصادره این ماشین‌ها را وارد جنگل کرد ولی این رانندگان از روی میل ماشین خود را در اختیار آنها قرار می‌دادند و اتحادیه نیز به آنها قول پرداخت کرایه را داد. گروگانها ۶ یا ۷ نفر بودند که در تِلار (محل نگهداری گاوها و گوسفندان) نگاهداری می‌شدند. طبق منابع حکومتی از آنجا که اعضای سربداران به هنگام عملیات ۱۸ آبان نزدیک به ۲۰۰ نفر بودند قصد داشتند از این تعداد مینی‌بوس و وانت در حمله به شهر استفاده کنند.
گروهک اتحادیه کمونیست که باور شکست مصونیت حنگل را در ذهن خود پرورانده بود، برنامه جدیدی تحت عنوان "جرقه زدن قیام " را در منطقه بنا می کند. عده ای توده ای در آذر سال 60 با حمله به یکی از مقرهای نیروهای حزب اللهی در روستای زرکه آمل اقدام به شهادت شماری از اهالی آمل کرده و پروژه تسخیر شهر آمل را ایجاد کردند که در مدت کوتاهی برای چندمین بار به طریق مفتضخانه ای ناکام شدند.
