یکی از جریانهای انحرافی که در اواسط دهه 1340 شمسی پدید آمد «سازمان مجاهدین خلق» با مبانی فکری سیاسی «التقاطی» بود.
اگرچه برخی از رهبران و بنیان‌گذاران آن انسان‌های پاک، صالح و سالمی به لحاظ شخصیتی بودند ولی روندی را طی کردند که به تقابل با اسلام کشانده شد. تأسیس سازمان و نگرش علمی به مارکسیسم و اینکه مارکسیسم علم مبارزه است، شکل دادن هسته‌های مطالعاتی‌ای بر اساس آثار مارکسیست‌ها، مائوئیست‌ها یا سوسیالیست‌های چپ آمریکای لاتین، در نهان ازجمله این عوامل است. آنها بنای تشکیلاتی را گذاشتند که در ظاهر به نام اسلام بود و شاید هدف غایی آنها هم خدمت به اسلام و جامعه اسلامی بود، حتی برخی از آنها در محافل اسلامی تبریز و تهران با علمای صالح و مصلح ارتباط داشتند و اطمینان بزرگان به آنها، بعدها بخصوص در جریان سالهای 1353-1356 معضلاتی را به دنبال داشت
